هر دارو به موازات اثردرمانی مطلوب ممکن است باعث بروز عوارض ناخواسته نیز شود. اگرچه تمام این عوارض در یک فرد دیده نمی شود.
در صورت بروز پاره ای از عوارض جانبی زیر در اولین فرصت به پزشک را مطلع سازید: 
موارد با شیوع بیشتر
کاهش میل جنسی، ناتوانی جنسی.
موارد با شیوع کمتر یا نادر
رفتارهای تهاجمی، حساس یا بزرگ شدن سینه ها، ضربان قلب غیر عادی، کند یا سریع، صحبت کردن سریع و احساس هیجان یا فعالیت های غیر قابل کنترل، تب، عدم توانایی در یک جا نشستن، افزایش حرکات بدن، کاهش کنترل مثانه، کم شدن سدیم خون (گیجی، تشنج، خواب آلودگی، خشکی دهان، افزایش تشنگی، کمبود انرژی)، گرفتگی ماهیچه ها و کشیدگی کف دستها و پاها، خونریزی بینی، لکه های قرمز یا ارغوانی روی پوست، بی قراری، سندرم سروتونین (اسهال، تب، افزایش تعریق، تغییرات رفتاری و خلق و خوی، واکنش های بیش فعالانه، ضربان قلب سریع، بی قراری، لرزش، مورمور شدن)، راش پوستی، کهیر یا خارش، کاهش ناگهانی هوشیاری، حالات و حرکات ناگهانی و غیر عادی بدن و صورت، ترشح غیر عادی شیر در خانم ها.
موارد با شیوع ناشناخته
درد معده و شکم، خون ریزی لثه ها، کوری، تاول، ور آمدن و شل شدن پوست، نفخ شکم، مدفوع خونی تیره و قیر مانند، وجود خون در ادرار، کوررنگی در تشخیص رنگ آبی و زرد، تاری دید، درد یا ناراحتی در قفسه سینه، لرز، مدفوع خاکی رنگ، سرفه یا خس خس سینه، ادرار تیره، کاهش میزان ادرار، کاهش بینایی، افسردگی، اختلال در تنفس، صحبت کردن و بلعیدن، ازدیاد بزاق، خشک شدن پوست و مو، چشم درد، غش کردن، احساس سرما، احساس ناخوشی، احساس شنیده شدن تفکرات توسط دیگران، احساس کنترل شدن خود و حرکات توسط دیگران، احساس و دیدن چیزهایی که وجود ندارند، خیره شدن چشم، احساس بیماری، خستگی، ریزش مو، تب بالا، فشار خون بالا یا پائین، خس خس سینه یا صدا، پرخاشگری، افزایش زمان انعقاد خون، سوء هاضمه، التهاب مفاصل، تحریک پذیری، درد ماهیچه ها و مفاصل، تورم های بزرگ کهیر مانند در صورت، پلک ها، لب ها، زبان، گلو، دست ها، پاها، کف پاها و اندام های تناسلی، بی حالی، مدفوع کم رنگ، سبکسری، کاهش اشتها، کاهش تعادل، کاهش کنترل مثانه، درد پایین کمر و پهلوها، درد عضلات، گرفتگی و سفت شدن عضلات، لرزش و کشیدگی و سفتی عضلات، تیر کشیدن عضلات، ادرار دردناک و مشکل دار، درد معده، پهلوها یا شکم که عموما به پشت می رسد، رنگ پریدگی، تپش قلب، پف و تورم پلک ها و اطراف چشم ها، صورت، لب ها و زبان، افزایش وزن سریع، راش، قرمزی و تحریک پذیری چشم ها، جراحت های پوستی قرمز که معمولا مرکز ارغوانی رنگ دارند، قرمزی، 
زخم و خارش پوست، درد و نفخ در قسمت فوقانی شکم، تشنج، تغییرات شدید خلق و خوی، سفتی شدید عضلات، تنگی نفس، راه رفتن همراه با کشیدن پاها روی زمین، گلو درد، زخم یا لکه های سفید داخل دهان یا روی لب ها، زخم، تورم، تاول و سفتی اندام های حرکتی، منگی، عرق کردن، تورم صورت، زانوها و دست ها، تورم غدد لنفاوی، تورم و درد غدد، صحبت کردن یا رفتار همراه با هیجان غیر قابل کنترل، احساس تنگی در قفسه سینه، اختلال تنفسی، حرکات پیچشی بدن، تیر کشیدن، حرکات غیر قابل کنترل مخصوصا در صورت، گردن و پشت، خونریزی و کبودی بدون دلیل، بوی ناخوشایند دهان، رفتارهای غیر عادی، خستگی و ضعف غیر عادی، درد قسمت فوقانی سمت راست شکم، استفراغ خون، افزایش وزن، خس خس سینه، زردی پوست وچشم ها.
عوارض جانبی زیر نیز ممکن است اتفاق بیفتد که نیاز به توجه پزشکی ندارد. این موارد ممکن است با ادامه مصرف دارو خود به خود از بین بروند، اما در صورتی که ادامه پیدا کردند یا آزار دهنده شدند باید به پزشک مراجعه کرد:
موارد با شیوع بیشتر
افزایش اسید معده یا ترش کردن معده، باد گلو، کاهش اشتها و کم کردن وزن، اسهال و مدفوع شل، گیجی، خواب آلودگی، خشکی دهان، سردرد، سوزش سردل، افزایش تعریق، حالت تهوع، بی خوابی یا خواب آلودگی غیر عادی، نفخ، درد و کرامپ شکم و معده، لرزش، اختلال در خوابیدن.
موارد با شیوع کمتر
سراسیمگی، اضطراب یا عصبی شدن، درد مثانه، احساس سوزش، ناتوانی، خارش، کرخ شدگی، سوزن سوزن شدن و مور مور شدن، تغییر در بینایی شامل تاری دید، ادرار کدر، یبوست، ادرار دردناک، مشکل دار و همراه با سوزش، برافروختگی و قرمزی پوست همراه با احساس حرارت و گرما، تکرر ادرار، افزایش اشتها، درد و حساس شدن اطراف چشم ها و گونه ها، آبریزش بینی، استفراغ.
موارد با شیوع ناشناخته
پوست خشک و برافروخته، بوی ناخوشایند تنفس، افزایش گرسنگی و تشنگی، افزایش ادرار، سرخی و تغییر رنگ پوست، آفتاب سوختگی شدید، تورم سینه ها در خانم ها، کاهش وزن بدون دلیل، ترشح غیر عادی شیر در خانم ها.
عوارض قطع مصرف دارو
کابوس، اضطراب، سراسیمگی، احساس سوزش، ناتوانی، خارش، کرخ شدگی، مور مور شدن و سوزن سوزن شدن، گیجی، احساس شوک الکتریکی، ناتوانی در خروج مایع منی در مردان، احساس حرکت مداوم خود و اطراف، سردرد، افزایش تعریق، حالت تهوع، بی خوابی یا خواب آلودگی غیر عادی، لرزش، اختلال در خوابیدن، اختلال در راه رفتن، خستگی غیر عادی.
عوارض مصرف بیش از حد
رفتار غیر قابل کنترل، تحریک پذیری، اضطراب، نفخ کردن، تاری دید، تغییر در هوشیاری، درد و ناراحتی در قفسه سینه، لرز، اغما، گیجی، گیجی نسبت به زمان، مکان و داشتن باورهای غلط که واقعیت آنها را تغییر نمی دهد، یبوست، تشنج، ادرار تیره، کاهش هوشیاری یا پاسخ (به محرک ها)، گیجی یا غش کردن، خواب آلودگی، تب، توهم، سردرد، سوء هاضمه، تحریک پذیری، سبکسری، کاهش اشتها، کاهش هوشیاری، تهوع، عصبی شدن، درد در معده، پهلوها، شکم که عمدتا به پشت می زند، صدای زنگ در گوش، دیدن، شنیدن و احساس چیزهایی که وجود ندارند، سندرم سروتونین (اسهال، تب، افزایش تعریق، تغییرات خلق و خوی، واکنش های بیش فعال، ضربان قلب سریع، بی قراری، لرزش)، بی خوابی شدید، لرزش پاها، دست ها، کف دستها و پاها، تنگی نفس، ضربان قلب کند یا نامنظم، عرق کردن، لرزش دست ها و پاها، هیجان یا بی قراری غیر عادی، خستگی و ضعف غیر عادی، ضربان قلب سریع غیر عادی، بزرگ شدن غیر عادی مردمک، استفراغ، زردی پوست و چشم ها.
 

راهنمایی های عمومی
1- در صورت حساسیت به این دارو، غذاها، رنگ ها و سایر داروها پزشک را مطلع سازید.
2- مصرف این دارو در کودکان 6 تا 17 ساله مبتلا به وسواس مطالعه شده است. در دوزهای موثر عوارض جانبی متفاوتی با بزرگسالان ایجاد نشده است. مصرف این دارو ممکن است باعث کاهش اشتها شود و کودکانی که برای مدت طولانی این دارو را مصرف می کنند باید وزن و رشد آنها در فواصل زمانی منظم توسط پزشک کنترل شود. این دارو در کودکان مبتلا به افسردگی باید با احتیاط مصرف شود. مطالعات نشان داده است که ممکن است تمایل به خودکشی یا سعی بر انجام آن مشاهده شود. به هر حال مطالعات بیشتر جهت اطمینان از ایمن و موثر بودن این دارو در کودکان مورد نیاز می باشد.
3- در مطالعاتی که تا به امروز برروی سالمندان انجام شده است، عوارض جانبی متفاوتی با بزرگسالان مشاهده نشده است. به هر حال ممکن است این دارو از بدن سالمندان با سرعت کمتری از سایر گروه های سنی دفع شود. بهتر است سالمندان در ابتدای درمان دوز کمتری از این دارو نسبت به بزرگسالان مصرف کنند.
4- در صورت مصرف هم زمان سایر داروها با این دارو به خصوص استمیزول، فلکائینید، پروپافنون، بوسپیرون، بروموکریپتین، دکسترومتورفان، لودوپا، لیتیم، مپریدین، نفازدون، پنتازوسین، سایر داروهای مهار کننده اختصاصی باز جذب سروتونین مانند سیتالوپرام، فلوکستین، فلووکسامین، پاروکستین، داروهای مخدر، سوماتریپتان، ترامادول، ترازدون، تریپتوفان، ونلافاکسین، دیجیتوکسین، وارفارین، دیسولفیرام، مکلوبمید، 
مهارکننده های فعالیت مونوآمینواکسیداز مانند ایزوکربوکسازید، فنلزین، پروکاربازین، سلژیلین، ترانیل سیپرومین، پیموزید، علف چای (هایپویکوم پرفوراتوم، ضد افسردگی های سه حلقه ای مانند آمی تریپتیلین، آموکسپین، کلومیپرامین، دزیپرامین، دوکسپین، ایمی پرامین، نورتریپتیلین، پروتریپتیلین، تری میپرامین پزشک را مطلع سازید.
5- در صورت ابتلا به بیماریهای دیگر مانند خونریزی غیر عادی، پورپورا و سابقه آن، اختلالات مغزی، عقب افتادگی ذهنی، تشنج (سابقه آن)، کاهش آب بدن، کمبود سدیم، حملات قلبی، بیماریهای قلبی (ناپایدار)، بیماریهای کلیوی و کبدی، مانیا (سابقه آن) و کاهش وزن پزشک را مطلع سازید.
6- دارو را به مقدار بیشتر یا به مدت طولانی تر از تجویز پزشک مصرف نکنید.
7- این دارو را می توان با معده پر و یا خالی مصرف نمود ولی باید یکبار  در روز صبح ها یا شب ها مصرف شود. در غیر اینصورت طبق تجویز پزشک مصرف شود.
8- ممکن است مصرف این دارو 4 هفته یا بیشتر ادامه یابد تا شما احساس بهبودی داشته باشید. پزشک معالج باید پیشرفت بهبودی شما را در فواصل زمانی منظم کنترل کند. در صورتیکه این دارو را برای درمان افسردگی مصرف می کنید ممکن است مصرف آن 6 ماه یا بیشتر ادامه یابد تا از عود کردن بیماری جلوگیری شود.
9- از آن جایی که این دارو در دوزهای مختلف به بیماران متفاوت توصیه شده و در زمان های متفاوتی از روز مصرف می شود، درباره نوبت فراموش شده پزشک معالج تصمیم می گیرد.
مصرف در بارداری و شیردهی
◄ بارداری
مصرف این دارو در زنان باردار مطالعه نشده است ولی بروز عوارض جانبی در نوزادانی که مادران آنها در طول دوران بارداری این دارو را مصرف می کنند مشاهده شده است. در صورت بارداری یا احتمال آن به پزشک اطلاع دهید.
◄ شیردهی
این دارو در شیر مادر ترشح می شود و گزارشاتی مبنی بر ایجاد عوارض جانبی در نوزادن شیرخواره که مادر آنها در دوران شیردهی این دارو را مصرف می کنند دیده شده است. در صورت مصرف این دارو در دوران شیردهی پزشک را مطلع سازید.
موارد احتیاط
1- پزشک معالج حتما باید طبق فواصل زمانی منظم پیشرفت بهبودی شما را کنترل کند تا تغییرات لازم را انجام دهد و احتمال بروز عوارض ناخواسته را کاهش دهد.
2- از مصرف این دارو هم زمان یا 14 روز بعد از قطع مصرف داروهای مهارکننده های آنزیم مونوآمینواکسیداز خودداری کنید. هم چنین از مصرف داروهای مهارکننده MAO هم زمان یا 14 روز بعد از قطع مصرف این دارو خودداری کنید زیرا احتمال بروز فشار خون بسیار بالا یا تشنج افزایش می یابد.
3- این دارو ممکن است باعث خواب آلودگی، اختلالات فکری و اختلالات حرکتی شود. لذا ضمن درمان از رانندگی و یا کار با ماشین آلاتی که نیاز به هوشیاری کامل دارند و هر فعالیتی که ممکن است در صورت هوشیار نبودن یا عدم تعادل خطرناک باشند خودداری کنید.
4- مصرف این دارو در بعضی از افراد سبب اضطراب، تحریک پذیری و رفتارهای غیر عادی دیگری می شود. هم چنین ممکن است سبب افزایش تمایل به خودکشی و افسردگی شود. در صورت بروز هر یک از عوارض فوق سریعا پزشک را مطلع سازید.
5- قبل از قطع مصرف این دارو حتما پزشک را مطلع سازید. ممکن است پزشک قبل از قطع کامل مصرف دارو، مقدار آن را کاهش دهد تا از بروز عوارض قطع مصرف دارو مانند دلواپسی، اضطراب، گیجی، احساس حرکت مداوم خود و یا محیط اطراف، سردرد، افزایش تعریق، حالت تهوع، لرزش، اختلال در خوابیدن و راه رفتن و یا خستگی غیر عادی جلوگیری شود.

شرایط نگهداری
1- دور از دید و دسترس کودکان نگهداری نمایید.
2- دور از نور و رطوبت و در دمای کمتر از 30 درجه سانتی گراد نگهداری نمائید.
3- از مصرف و نگهداری داروی تاریخ گذشته خودداری کنید.
 

مقدار و نحوه مصرف
مقادیر ذکر شده در زیر مقدار متوسط مصرف است و مقدار دقیق را پزشک تعیین می کند.
◄ بزرگسالان:
• برای افسردگی و وسواس:
برای شروع، 50 میلی گرم یکبار در روز، صبح یا عصر. ممکن است میزان مصرف توسط پزشک تدریجا افزایش داده شود. به هر حال، مقدار مصرف نباید بیشتر از 200 میلی گرم در روز باشد.
• برای اختلال ترس، اضطراب بعد از ضربه (PTS) و اضطراب:
برای شروع، 25 میلی گرم یکبار در روز، صبح یا عصر. ممکن است میزان مصرف توسط پزشک تدریجا افزایش داده شود. به هر حال، مقدار مصرف نباید بیشتر از 200 میلی گرم در روز باشد.
• برای سندرم قبل از قاعدگی (PMS):
برای شروع، 50 میلی گرم یکبار در روز در طول دوران قاعدگی و یا قبل از قاعدگی. ممکن است میزان مصرف توسط پزشک افزایش داده شود. میزان مصرف در طول دوران قاعدگی نباید بیشتر از 150 میلی گرم در روز و در طول دوران قبل از قاعدگی نباید بیشتر از 100 میلی گرم در روز باشد.
◄کودکان
• برای افسردگی، اضطراب بعد از ضربه (PTS) یا ترس:
مصرف و مقدار آن توسط پزشک تعیین می شود.
• برای وسواس:
- کودکان کمتر از 6 سال: مصرف و مقدار آن توسط پزشک تعیین می شود.
- کودکان 6 تا 12 سال: برای شروع، 25 میلی گرم یکبار در روز، صبح یا عصر. ممکن است میزان مصرف توسط پزشک تدریجا افزایش داده شود. به هر حال، مقدار مصرف نباید بیشتر از 200 میلی گرم در روز باشد.
- نوجوانان 13 تا 17 سال: برای شروع، 50 میلی گرم یکبار در روز، صبح یا عصر. ممکن است میزان مصرف توسط پزشک تدریجا افزایش داده شود. به هر حال، مقدار مصرف نباید بیشتر از 200 میلی گرم در روز باشد.
◄سالمندان
• برای افسردگی، وسواس، اختلال ترس، اضطراب بعد از ضربه (PTS)، اضطراب:
برای شروع معمولا 5/12 تا 25 میلی گرم یکبار در روز، صبح یا عصر. ممکن است میزان مصرف توسط پزشک تدریجا افزایش داده شود.