هیدروکورتیزون (بصورت سدیم سوکسینات) 100mg پودر برای سوسپانسیون تزریقی
HYDROCORTISONE (AS SODIUM SUCCINATE) 100mg PARENTERAL INJECTION, POWDER, FOR SOLUTION
- نام عمومی انگلیسی: HYDROCORTISONE (AS SODIUM SUCCINATE) 100mg PARENTERAL INJECTION, POWDER, FOR SOLUTION
- نام برند انگلیسی: SOLU-CORTEF®
- نام عمومی فارسی: هیدروکورتیزون (بصورت سدیم سوکسینات) 100mg پودر برای سوسپانسیون تزریقی
- نام برند فارسی: سولوکورتف®
- سازنده: Pfizer
+ موارد بیشتر
- بستن
کد :eRx103673
قیمت : 13,100 تومان
مشخصات محصول
هیدروکورتیزون (بصورت سدیم سوکسینات) 100mg پودر برای سوسپانسیون تزریقی
HYDROCORTISONE (AS SODIUM SUCCINATE) 100mg PARENTERAL INJECTION, POWDER, FOR SOLUTION
مشخصات محصول
-
نام عمومی انگلیسیHYDROCORTISONE (AS SODIUM SUCCINATE) 100mg PARENTERAL INJECTION, POWDER, FOR SOLUTION
-
نام برند انگلیسیSOLU-CORTEF®
-
نام عمومی فارسیهیدروکورتیزون (بصورت سدیم سوکسینات) 100mg پودر برای سوسپانسیون تزریقی
-
نام برند فارسیسولوکورتف®
-
سازندهPfizer
-
کد eRxeRx103673
نقد و بررسی
هیدروکورتیزون (بصورت سدیم سوکسینات) 100mg پودر برای سوسپانسیون تزریقی
HYDROCORTISONE (AS SODIUM SUCCINATE) 100mg PARENTERAL INJECTION, POWDER, FOR SOLUTION
- سولو-کورتف چیست و موارد مصرف آن کدام است؟
ويال دو قسمتی
هر 2 ميلي ليتر از ويال نوع Vial-Act-o محتوي :
- قسمت پودري : هيدروکورتيزون (بعنوان هيدروکورتيزون سوکسينات سديم) 100 ميلي گرم ، سديم بي فسفات مونوهيدرات ، فسفات سديم دي بازيک
- قسمت رقيق کننده : بنزيل الکل 18 ميلي گرم با آب مقطر
- سولوکورتف پودر استريل 100 ميلي گرمي ويال ساده
هيدروکورتيزون (بعنوان هيدروکورتيزون سوکسینات سديم )100 ميلي گرم ، سديم بي فسفات مونوهيدرات، فسفات سديم دي بازيک
سولوکورتف پودر استريل 250 ميلي گرمي
ويال دو قسمتي
هر 2 ميلي ليتر از ويال نوع Vial-Act-o محتوي :
- قسمت پودري : هيدروکورتيزون (بعنوان هيدروکورتيزون سوکسینات سديم) 250 ميلي گرم ، سديم بي فسفات مونوهيدرات ، فسفات سديم دي بازيک
- قسمت رقيق کننده : بنزيل الکل 36 ميلي گرم با آب مقطر
ويال دو قسمتي :
هر 4 ميلي ليتر Vial-Act-o شامل :
- قسمت پودري : هيدروکورتيزون (بعنوان هيدروکورتيزون سوکسينات سديم) 500 ميلي گرم ، سديم بي فسفات مونوهيدرات ، فسفات سديم دي بازيک
- قسمت رقيق کننده : بنزيل الکل 36 ميلي گرم با آب مقطر
-
- سولوکورتف پودر استريل ويال ساده 500 ميلي گرم
هيدروکورتيزون (بصورت هيدروکورتيزون سوکسینات سديم ) 500 ميلي گرم ، سديم بي فسفات مونوهيدرات، فسفات سديم دي بازيک
- سولوکورتف پودر استريل 1000 ميلي گرم
هر 8 ميلي ليتر Vial-Act-o شامل :
- قسمت پودري: هيدروکورتيزون (بصورت هيدروکورتيزون سوکسينات سديم) 1000 ميلي گرم ، سديم بي فسفات مونوهيدرات ، فسفات سديم دي بازيک
- قسمت رقيق کننده: بنزيل الکل 72 ميلي گرم با آب مقطر
هشدار ها و احتیاط
در بيماراني که تحت درمان با کورتيکواستروئيد هستند و در معرض استرسهاي غير معمول ممکن است قرار بگيرند ، افزايش دوز يا استفاده از کورتيکواستروئيدهاي سريع الاثر قبل ، حين و بعد از موقعيت هاي پر استرس انديکاسيون دارد.
کورتيکواستروئيدها ممکن است بعضي علايم عفونت ها را مخفي کنند و عفونتهاي جديد ممکن است در حين استفاده از آنها آشکار شوند . ممکن است زمانيکه از کورتيکواستروئيدها استفاده مي شود کاهش مقاومت و ناتواني در لوکالیزه کردن عفونت رخ دهد.
دوزهاي بالا يا متوسط هيدروکورتيزون مي تواند سبب بالا رفتن فشار خون ، احتباس آب و نمک و افزايش دفع پتاسيم شود. اين اثرات بنظر می آید که کمتر با مشتقات صناعي رخ دهند مگر اينکه در دوزهاي بالا مصرف شوند . ممکن است که محدوديت نمک خوراکي و مکلمهاي پتاسيم احتياج شود. تمامي کورتيکواستروئيدها موجب افزايش دفع پتاسيم مي شوند.
زمانيکه بيمار تحت درمان با کورتيکواستروئيد باشد نباید بر عليه آبله مرغان واکسينه شود ، ساير پروسه هاي ايمني زائي نمي بايستي در بيماراني که روي درمان کورتيکواستروئيد خصوصا با دوز بالا، صورت گيرد .بدليل مخاطرات عوارض نورولوژيک و فقدان پاسخ آنتي بادي نيز مصرف پودر استريل سولوکورتف در سل فعال بايستي محدود به موارد سل سريعا" پيشرونده و سل منتشره شود که در آنها کورتيکواستروئيد براي درمان بيماري و همراه با رژيم ضد سلي مناسب استفاده مي شود.
چنانچه کورتیکواستروئید در بیمارانی با سل نهفته یا سل فعال اندیکاسیون مصرف شود بیمار باید تحت مراقبت شدید قرار گیرد ، چرا که ممکن است بیماری مجددا" فعال شود . در حین درمان طولانی با کورتیکواستروئید ، بیماران بایستی پروفیلاکسی دریافت کنند . بدلیل موارد نادر واکنشهای آنا فیلاکتوئید (مثل برونکواسپاسم) در بیمارانی که کورتیکوستروید تزریقی دریافت کرده اند رخ داده است می بایستی محاسبات و اندازه گیری های محتاطانه مناسبی مقدم بر تجویز صورت گیرد مخصوصا اگر محصول محتوی بنزیل الکل است . گزارش شده است بنزیل الکل با یک سندرم کشنده موسوم به سندرم gasping در نوزادان نارس همراه است.
اگر چه مطالعات اخیر برروی هیدروکورتیزون یا سایر کورتیکواستروئیدها متمرکز نگردیده است با این حال مطالعات انجام شده بر روی متیل پردنیزولون سوکسینات سدیم در شوک سپتیک پیشنهاد می کنند که ممکن است در بعضی از بیماران باریسک بالا (افزایش کراتینین بیشتر از 2میلی گرم یا با عفونت ثانویه ) میزان مرگ و میر افزایش یابد.
کورتیکواستروئید می بایستی در بیماران مبتلا به هرپس سیمپلکس چشمی بعلت خطر سوراخ شدن قرنیه با احتیاط مصرف شوند.
وقتی کورتیکواستروئیدها استفاده می شوند ممکن است بهم ریختگی های روانی آشکار شوند که از یوفوریا ، فراموشی ، تغییرات خلق و خود افسردگی شدید تا تظاهرات کاملا" سایکوتیک را شامل می شود همچنین ناپایداری های احساسی یا تمایلات سایکوتیک نیز ممکن است بدتر شوند.
استروئیدها می بایستی در کولیت اولسراتیو اختصاصی با احتیاط استفاده شوند همچنین احتمال سوراخ شدن آبسه یا سایر عفونتهای چرک زا، همچنین دایور تیکولیت ، آناستاموزهای روده ای ، زخمهای گوارشی فعال یا نهفته ، نارسایی کلیه ، افزایش فشار خون ، استئوپوز و میاستنی گراویس در اثر مصرف دارو وجود دارد .
اگر چه آزمون های بالینی کنترل شده نشان داده اند که کورتیکواستروئید ها در تسریع بهبود اسکلروز مولتیپل حاد تشدید شده موثر هستند با اینحال تاثیر کورتیکواستروئیدها بر نتیجه نهایی یا پیشینه طبیعی بیماری نشان داده نشده است . مطالعات نشان میدهند برای رسیدن به یک اثر مناسب به دوزهای نسبتا بالای کورتیکوستروید ها نیاز است.
هیچ مدرکی دال بر اینکه کورتیکواستروئیدها سرطانزا ، موتاژن یا برای باروری مضر باشند وجود ندارد. رشد ممکن است در کودکان دریافت کننده درمان طولانی مدت گلوکوکورتیکوئیدها سرکوب شود . استفاده از چنین رژیمی بایستی محدود به جدی ترین اندیکاسیونها شود.
حاملگی و شیر دهی
بعضی مطالعات روی حیوانات نشان داده اند که کورتیکواستروئیدها زمانیکه با دوز بالا به مادر تجویز می شوند ممکن است سبب مالفورماسیونهای کشنده شوند. مطالعات کافی بر باروری انسانی با کورتیکواستروئیدها انجام نشده است. بنابراین در مصرف این دارو در حاملگی ، مادران شیر ده یا زنانی که بالقوه زایا هستند لازم است مزایای دارو با دقت نسبت به مخاطرات بالقوه برای مادر ، جنین یا نطفه سنجیده شود.
از آنجائیکه شواهد ناکافی از ایمن بودن دارو در حاملگی انسانی وجود دارد می بایستی فقط زمانیکه به وضوح به این دارو نیاز است از آن استفاده شود.
کورتیکواستروئیدها به سهولت از جفت می گذرند. نوزادانیکه از مادران دریافت کننده دوزهای پایه کورتیکواستروئید در حین حاملگی بدنیا آمده اند می بایستی به دقت تحت مراقبت قرار گیرند و از نظر علایم نارسایی کلیه ارزیابی شوند. هیچ اثر شناخته شده از کورتیکواستروئیدها بر روی زایمان و وضع حمل شناخته نشده است . کورتیکواستروئیدها در شیر ترشح می شوند.
مصرف بیش از حد تجویز شده
هیچ سندرم بالینی شناخته شده ای از مصرف بیش از حد پودر استریل سولوکورتف بصورت حاد وجود ندارد. هیدروکورتیزون قابل دیالیز است .
در بيماراني که تحت درمان با کورتيکواستروئيد هستند و در معرض استرسهاي غير معمول ممکن است قرار بگيرند ، افزايش دوز يا استفاده از کورتيکواستروئيدهاي سريع الاثر قبل ، حين و بعد از موقعيت هاي پر استرس انديکاسيون دارد.
کورتيکواستروئيدها ممکن است بعضي علايم عفونت ها را مخفي کنند و عفونتهاي جديد ممکن است در حين استفاده از آنها آشکار شوند . ممکن است زمانيکه از کورتيکواستروئيدها استفاده مي شود کاهش مقاومت و ناتواني در لوکالیزه کردن عفونت رخ دهد.
دوزهاي بالا يا متوسط هيدروکورتيزون مي تواند سبب بالا رفتن فشار خون ، احتباس آب و نمک و افزايش دفع پتاسيم شود. اين اثرات بنظر می آید که کمتر با مشتقات صناعي رخ دهند مگر اينکه در دوزهاي بالا مصرف شوند . ممکن است که محدوديت نمک خوراکي و مکلمهاي پتاسيم احتياج شود. تمامي کورتيکواستروئيدها موجب افزايش دفع پتاسيم مي شوند.
زمانيکه بيمار تحت درمان با کورتيکواستروئيد باشد نباید بر عليه آبله مرغان واکسينه شود ، ساير پروسه هاي ايمني زائي نمي بايستي در بيماراني که روي درمان کورتيکواستروئيد خصوصا با دوز بالا، صورت گيرد .بدليل مخاطرات عوارض نورولوژيک و فقدان پاسخ آنتي بادي نيز مصرف پودر استريل سولوکورتف در سل فعال بايستي محدود به موارد سل سريعا" پيشرونده و سل منتشره شود که در آنها کورتيکواستروئيد براي درمان بيماري و همراه با رژيم ضد سلي مناسب استفاده مي شود.
چنانچه کورتیکواستروئید در بیمارانی با سل نهفته یا سل فعال اندیکاسیون مصرف شود بیمار باید تحت مراقبت شدید قرار گیرد ، چرا که ممکن است بیماری مجددا" فعال شود . در حین درمان طولانی با کورتیکواستروئید ، بیماران بایستی پروفیلاکسی دریافت کنند . بدلیل موارد نادر واکنشهای آنا فیلاکتوئید (مثل برونکواسپاسم) در بیمارانی که کورتیکوستروید تزریقی دریافت کرده اند رخ داده است می بایستی محاسبات و اندازه گیری های محتاطانه مناسبی مقدم بر تجویز صورت گیرد مخصوصا اگر محصول محتوی بنزیل الکل است . گزارش شده است بنزیل الکل با یک سندرم کشنده موسوم به سندرم gasping در نوزادان نارس همراه است.
اگر چه مطالعات اخیر برروی هیدروکورتیزون یا سایر کورتیکواستروئیدها متمرکز نگردیده است با این حال مطالعات انجام شده بر روی متیل پردنیزولون سوکسینات سدیم در شوک سپتیک پیشنهاد می کنند که ممکن است در بعضی از بیماران باریسک بالا (افزایش کراتینین بیشتر از 2میلی گرم یا با عفونت ثانویه ) میزان مرگ و میر افزایش یابد.
کورتیکواستروئید می بایستی در بیماران مبتلا به هرپس سیمپلکس چشمی بعلت خطر سوراخ شدن قرنیه با احتیاط مصرف شوند.
وقتی کورتیکواستروئیدها استفاده می شوند ممکن است بهم ریختگی های روانی آشکار شوند که از یوفوریا ، فراموشی ، تغییرات خلق و خود افسردگی شدید تا تظاهرات کاملا" سایکوتیک را شامل می شود همچنین ناپایداری های احساسی یا تمایلات سایکوتیک نیز ممکن است بدتر شوند.
استروئیدها می بایستی در کولیت اولسراتیو اختصاصی با احتیاط استفاده شوند همچنین احتمال سوراخ شدن آبسه یا سایر عفونتهای چرک زا، همچنین دایور تیکولیت ، آناستاموزهای روده ای ، زخمهای گوارشی فعال یا نهفته ، نارسایی کلیه ، افزایش فشار خون ، استئوپوز و میاستنی گراویس در اثر مصرف دارو وجود دارد .
اگر چه آزمون های بالینی کنترل شده نشان داده اند که کورتیکواستروئید ها در تسریع بهبود اسکلروز مولتیپل حاد تشدید شده موثر هستند با اینحال تاثیر کورتیکواستروئیدها بر نتیجه نهایی یا پیشینه طبیعی بیماری نشان داده نشده است . مطالعات نشان میدهند برای رسیدن به یک اثر مناسب به دوزهای نسبتا بالای کورتیکوستروید ها نیاز است.
هیچ مدرکی دال بر اینکه کورتیکواستروئیدها سرطانزا ، موتاژن یا برای باروری مضر باشند وجود ندارد. رشد ممکن است در کودکان دریافت کننده درمان طولانی مدت گلوکوکورتیکوئیدها سرکوب شود . استفاده از چنین رژیمی بایستی محدود به جدی ترین اندیکاسیونها شود.
حاملگی و شیر دهی
بعضی مطالعات روی حیوانات نشان داده اند که کورتیکواستروئیدها زمانیکه با دوز بالا به مادر تجویز می شوند ممکن است سبب مالفورماسیونهای کشنده شوند. مطالعات کافی بر باروری انسانی با کورتیکواستروئیدها انجام نشده است. بنابراین در مصرف این دارو در حاملگی ، مادران شیر ده یا زنانی که بالقوه زایا هستند لازم است مزایای دارو با دقت نسبت به مخاطرات بالقوه برای مادر ، جنین یا نطفه سنجیده شود.
از آنجائیکه شواهد ناکافی از ایمن بودن دارو در حاملگی انسانی وجود دارد می بایستی فقط زمانیکه به وضوح به این دارو نیاز است از آن استفاده شود.
کورتیکواستروئیدها به سهولت از جفت می گذرند. نوزادانیکه از مادران دریافت کننده دوزهای پایه کورتیکواستروئید در حین حاملگی بدنیا آمده اند می بایستی به دقت تحت مراقبت قرار گیرند و از نظر علایم نارسایی کلیه ارزیابی شوند. هیچ اثر شناخته شده از کورتیکواستروئیدها بر روی زایمان و وضع حمل شناخته نشده است . کورتیکواستروئیدها در شیر ترشح می شوند.
مصرف بیش از حد تجویز شده
هیچ سندرم بالینی شناخته شده ای از مصرف بیش از حد پودر استریل سولوکورتف بصورت حاد وجود ندارد. هیدروکورتیزون قابل دیالیز است .
- عوارض جانبي ناشی از مصرف اين دارو كدامند؟
اختلالات آب و الکتروليت
احتباس سديم
نارساي احتقاني قلب در بيماران مستعد
افزايش فشار خون
احتباس مايع
از دست دادن پتاسيم
آلکالوز هايپوکالميک
عضلاني ـ اسکلتي
ميوپاتي استروئيد
ضعف عضلاني
استئوپروز
شکستگي هاي پاتولوژيک
شکستگي هاي فشاري ستون مهره ها
نکروز آسپتيک
گوارشي
زخم معده همراه با احتمال پرفوراسيون و خونريزي
خونريزي معده
پانکراتيت
ازوفاژيت
پرفوراسيون روده
پوستي
بهبود ناقص زخم
پتشی واکيموز
پوست نازک شکننده
متابوليک
بالانس منفي نيتروژن مربوط به کاتابوليسم پروتئين
نورلوژي
افزایش فشار درون جمجمه
سو دو تومور سربري
بهم ريختگي هاي روانی
تشنجها
غدد درون ريز
بي نظمي هاي قاعدگي
گسترش حالتهای کوشينگوئيد
سرکوب محور آدرنال هيپوفيز
کاهش تحمل کربوهيدرات
بروز ديابت شيرين نهفته
افزايش نياز به انسولين يا داروهاي هايپوگلاسيک خوراکي در ديابتي ها
سرکوب رشد در کودکان
افتالميک
کاتاراکت ساب کپسولارخلفي
افزایش فشار داخل کره چشم
اگزوفتالمي
سيستم ايمني
مخفي نمودن عفونتها
فعال شدن عفونتهاي نهفته
عفونتهاي فرصت طلب
واکنشهاي افزايش حساسيت مشتمل بر آنافيلاکسي
ممکن است واکنش به تستهاي پوستي را سرکوب کند
ساير واکنشهاي ذيل مربوط به کورتيکواستروئيد درماني تزريقي مي باشد.
واکنشهاي آنافيلاکتوئيد (برونکواسپاسم ، ادم حنجره ، کهير)
- قبل از مصرف سولو-کورتف چه چیزهایی را باید بدانید؟
موارد منع مصرف
عفونتهاي قارچي سيستميک
افزايش حساسيت شناخته شده به مواد موثره و سایر محتويات دارو
- چگونه باید سولو-کورتف را نگهداری کرد؟
- محتویات بسته بندی و سایر اطلاعات
ويال دو قسمتي سولوکورتف پودر استريل محتوي هيدروکورتيزون سوکسینات سديم ليپوفيلیزه شده و يک مايع حلال استريل در دو قسمت مجزا از هم مي باشد . اين گونه بسته بندي امکان آماده سازي سريع و ساده محلول استريل را ميسر مي سازد.
ويال ساده سولوکورتف پودر استريل محتوي يک ويال هيدروکورتيزون سوکسینات سديم ليپوفيليزه مي باشد.
بطريق داخل وريدي و داخل عضلاني تجويز مي شود.
بسته بندی:
- سولوکورتف پودر استريل 100 ميلي گرمي
- دو ميلي ليتر ويال نوع Vial-Act-o ، ويال دو قسمتي ، ويال ساده
- سولوکورتف پودر استريل 250 ميلي گرمي
- دو ميلي ليتر ويال نوع Vial-Act-o ، ويال دو قسمتي
- سولوکورتف پودر استريل 500 ميلي گرمي
- چهار ميلي ليتر ويال نوع Vial-Act-o ، ويال دو قسمتي ، ويال ساده
- سولوکورتف پودر استريل 1000 ميلي گرمي
- 8 ميلي ليتر ويال نوع Vial-Act-o ، ويال دو قسمتي
مشخصات
فارماکوديناميک
فعاليت درماني پودر استريل سولوکورتف به لحاظ کيفيت همانند خود هيدروکورتيزون مي باشد.
گلوکوکورتيکوئيدها از خلال غشاي سلولي عبور کرده و با رسپتورهاي سيتوپلاسميک ويژه اي ترکيب مي شوند. اين مجموعه سپس وارد هسته سلول شده ، به DNA (کروماتين) متصل و موجب نسخه برداري از mRNA شده و متعاقب آن ساخت آنزیمهای پروتئینی مختلفی را تحريک مي کند که تصور مي شود اين آنزيمها مسئول نهايي تاثيرات سيستميک مصرف گلوکوکورتيکوئيدها مي باشند.
حداکثر فعاليت فارماکولوژيکي گلوکوکورتيکوئيدها که پس از رسيدن به حداکثر سطوح خوني اعمال مي شود پيشنهاد کننده اين مطلب است که بيشتر تاثيرات دارو نتيجه تعديل فعاليتهای آنزیمی مي باشد تا اينکه از اثر مستقيم خود دارو باشد.
فارماکوکينتيک
حداکثر سطوح پلاسمايي تقريبا" 30 الي 60 دقيقه پس از تجويز داخل عضلاني پودر استريل سولوکورتف بدست مي آيد . تقريبا 40 الي 90 درصد هيدروکورتيزون به پروتئينهاي پلاسما متصل مي شود .
بيشترين مقدار به گلوبولين (ترانس کورتين) و فقط مقدار اندکي به آلبومين متصل مي شود.
جزء آزاد و متصل نشده هورمون معين کننده فعاليت بيولوژيکي بوده و بخش متصل شده بعنوان ذخيره عمل
مي کند.
هيدروکورتيزون عمدتا در کبد متابوليزه مي شود.
22 الي 30 درصد تجويز داخل وريدي يا داخل عضلاني از طريق ادرار طي 24 ساعت دفع مي شوند.
فارماکوديناميک
فعاليت درماني پودر استريل سولوکورتف به لحاظ کيفيت همانند خود هيدروکورتيزون مي باشد.
گلوکوکورتيکوئيدها از خلال غشاي سلولي عبور کرده و با رسپتورهاي سيتوپلاسميک ويژه اي ترکيب مي شوند. اين مجموعه سپس وارد هسته سلول شده ، به DNA (کروماتين) متصل و موجب نسخه برداري از mRNA شده و متعاقب آن ساخت آنزیمهای پروتئینی مختلفی را تحريک مي کند که تصور مي شود اين آنزيمها مسئول نهايي تاثيرات سيستميک مصرف گلوکوکورتيکوئيدها مي باشند.
حداکثر فعاليت فارماکولوژيکي گلوکوکورتيکوئيدها که پس از رسيدن به حداکثر سطوح خوني اعمال مي شود پيشنهاد کننده اين مطلب است که بيشتر تاثيرات دارو نتيجه تعديل فعاليتهای آنزیمی مي باشد تا اينکه از اثر مستقيم خود دارو باشد.
فارماکوکينتيک
حداکثر سطوح پلاسمايي تقريبا" 30 الي 60 دقيقه پس از تجويز داخل عضلاني پودر استريل سولوکورتف بدست مي آيد . تقريبا 40 الي 90 درصد هيدروکورتيزون به پروتئينهاي پلاسما متصل مي شود .
بيشترين مقدار به گلوبولين (ترانس کورتين) و فقط مقدار اندکي به آلبومين متصل مي شود.
جزء آزاد و متصل نشده هورمون معين کننده فعاليت بيولوژيکي بوده و بخش متصل شده بعنوان ذخيره عمل
مي کند.
هيدروکورتيزون عمدتا در کبد متابوليزه مي شود.
22 الي 30 درصد تجويز داخل وريدي يا داخل عضلاني از طريق ادرار طي 24 ساعت دفع مي شوند.
- حذف دوز تجويز شده نزديک به 12 ساعت طول مي کشد بنابراين چنانچه سطوح بالا و پايدار خوني مورد نياز باشد مي بايستي هر 4 تا 6 ساعت تزريق وريدي يا عضلاني انجام شود.
موارد مصرف
نارسایی حاد آدرنوکورتيکال (داروي انتخابي هيدروکورتيزون يا کورتيزون مي باشد، ممکن است به مکملهاي مینراکولورتيکوئيدها نياز شود به ويژه زمانيکه از آنالوگهاي صناعي استفاده مي شود).
پيش از اعمال جراحي و در مواقع تروماها يا بيماريهاي شديد در بيماراني با نارسایی شناخته شده آدرنال و يا هنگامي که ذخيره آدرنوکورتيکال مورد ترديد است . شوک مقاوم به درمانهاي متداول در صورتي که نارسایی آدرنوکورتيکال وجود داشته يا حداقل مورد شک باشد .
هايپرپلازي مادر زادي آدرنال
تيروئيديت غير حمايتي
هايپرکلسمي همراه با کنسر
2. اختلالات روماتیسمی
بعنوان درمان الحاقي جهت تجويز کوتاه مدت (براي مصون داشتن بيمار در طي يک دوره حاد يا يک دوره وخيم تر شدن بيماري) در موارد ذيل:
استئوآرتيت پس از تروما
سينوويت يا استئوآرتريت
آرتريت روماتوئيد مشتمل بر آرتريت روماتوئيد جوانان (موارد انتخابي ممکن است نيازمند درمان نگهدارنده با دوز پائين باشند).
بورسيت حاد و تحت حاد
اپي کونديليت
تنوسينويت حاد غير اختصاصي
آرتريت حاد نقرسي
آرتريت پسورياتيک
اسپونديليت انکیلوزان
لوپوس اريتماتوز سيستميک
کارديت روماتيسمي حاد
درماتوميوزيت سيستميک (پلي ميوزيت)
ارتيم مولتي فرم شديد (سندرم استيون ـ جانسون)
درماتيت اکسفولياتيو
درماتيت هر پتيفرم بولوس
درماتيت سبورئيک شديد
پسوريازيس شديد
مايکوزيس فونگوئيدس
آسم برونشيال
درماتيت تماسي
درماتيت آتوپيک
بيماري سرم
رينيت آلرژيک پایدار يا فصلي
واکنش هاي افزايش حساسيت دارويي
واکنش هاي ترانسفوزيوني کهيري
ادم حلقي غير عفوني حاد (داروي انتخاب اول ، اپي نفرين مي باشد)
هرپس زوستر افتالميکوس
ايريت ، ايريديوسيکليت
کوريورتينيت
يووئيت خلفي منتشر و کوروئيديت
نوريت اپتيک
افتالمي سمپاتيک
التهاب بخش قدامي چشم
کنژکتيويت آلرژيک
زخمهاي آلرژيک حاشيه قرنيه
کراتيت
7. بيماريهاي گوارش
براي دور نگهداشتن بيمار از يک دوره بحراني بيماري در :
کوليت اولسرو (درمان سيستميک)
انتريت موضعي (درمان سيستميک)
8. بيماريهاي تنفسي
سارکوئيدوز علامتی
بريليوزیس
سل ريوي منتشر يا برق آسا در صورتيکه همزمان با شيمي درماني ضد سلي مناسب به کار برده شود.
سندرم لوفلر که به وسيله ساير روشها درمان نشده باشد.
پنوموني آسپیراسيون
9. اختلالات خوني
آنمي هموليتيک اکتسابي (اتوايميون)
پورپوراي ترومبوسيتوپنيک ايديوپاتيک در بالغين (فقط داخل وريدي ، تجويز داخل عضلاني منع دارد)
اریتروسایتوپني (آنمي RBC)
آنمي هايپوپلاستيک (اريتروئيد) مادر زادي
ترومبوسيتوپني ثانويه در بالغين
10. بيماريهاي نئوپلاستيک
جهت تسکين در :
لوسمي و لنفوم در بالغين
لوسمي حاد کودکي
11. حالت هاي ادماتوز
جهت القاء ديورز يا بهبود پروتئينوري در سندرم نفروتيک ، بدون اورمي ، از نوع ايديوپاتيک يا نوع وابسته به لوپوس
12. موارد اورژانسی پزشکي
سولوکورتف پودر استريل جهت درمان موارد ذيل مورد مصرف دارد :
13. متفرقه
مننژيت سلي همراه با بلوک ساب آراکنوئيد يا بلوک در شرف وقوع هنگاميکه همزمان با شيمي درماني ضد سلي مناسب استفاده شود.
تريشينوز با درگيري نورولوژيک يا ميوکاردي
دوز و طريقه تجويز
اين محصول را مي توان به طريق داخل وريدي و داخل عضلاني تزريق يا داخل وريدي انفوزيون نمود ، روش ارجح براش شروع مصرف اورژانسي تزريق داخل وريدي مي باشد. به دنبال دوره شروع مصرف اورژانسي مي بايستي به بکار بردن محصولات قابل تزريق طولاني تر يا يک محصول خوراکي توجه نمود.
درمان با تجويز سولوکورتف پودر استريل وريدي در طي زمان حدود 30 ثانيه (هيدروکورتيزون سوکسینات سديم معادل 100 ميلي گرم هيدروکورتيزون ) تا 10 دقيقه (500 ميلي گرم يا بيشتر) آغاز مي شود.
بطور کلي ، درمان با دوز بالاي کورتيکواستروئيد فقط مي بايست تا هنگاميکه وضعيت بيمار پايدار شود ادامه يابد که معمولا" بيش از 48 تا 72 ساعت نمي باشد.
اگر چه تاثيرات مضر مربوط به درمان کوتاه مدت با دوز بالای کورتیکوسترویدها نامتداول مي باشند اما ممکن است زخم معده ايجاد شود. ممکن است درمان پروفيلاکسي با آنتي اسيدلازم شود. زمانيکه لازم است درمان با هیدروکورتیزون با دوز بالا بيش از 48 تا 72 ساعت ادامه يابد ممکن است هايپرناترمي رخ دهد. تحت چنين شرايطي جايگزيني سولوکورتف پودر استريل با يک محصول کورتيکوئيد مانند آنهائيکه محتوي متيل پردنيزولون سوکسینات سديم مي باشند ممکن است مطلوب واقع شود و باعث شود که سديم احتباس يابد. دوز شروع سولوکورتف پودر استريل بسته به شدت وضعيت از 100 ميلي گرم تا 1000 ميلي گرم متغير مي باشد.
ممکن است اين دوز در فواصلي 2، 4 يا 6 ساعته بر حسب پاسخ بيمار و وضعيت باليني تکرار شود اگر چه دوز مي بايستي براي اطفال و کودکان کاهش يابد با اين وجود بيشتر از جانب شدت بیماری و پاسخ بيمار دوز کنترل مي شود تا به نسبت سن و وزن بدن و نمي بايستي کمتر از 25 ميلي گرم در روز و بيش از حداکثر 15mg/kg باشد.
بيماراني که بدنبال درمان با کورتيکواستروئيدها تحت استرسهاي شديد قرار ميگيرند مي بايستي با دقت از جهت نشانه ها و علايم نارسایی آدرنوکورتيکال تحت نظر قرار گيرند.
کورتيکوستروئيد درماني يک درمان الحاقي و نه جايگزين براي درمانهاي مرسوم و متداول است.
آماده کردن محلولها
محصولات دارويي تزريقي مي بايستي به دقت از نظر وجود ذرات معلق در محلول و تغيير رنگ پیش از تجويز مشاهده و بررسي گردند.
ـ ويال ساده 100 ميلي گرمي
جهت تريق داخل وريدي يا داخل عضلاني ، محلول را با افزودن حداکثر 2 ميلي ليتر آب مقطر باکتري استاتيک تزريقي یا کلريد سديم باکتري استاتيک تزريقي بصورت آسپتيک به محتويات يک ويال آماده کنيد.
جهت انفوزيون داخل وريدي ، ابتدا محلول را با افزودن حداکثر 2 ميلي ليتر آب مقطر باکتري استاتيک به ويال آماده کنيد : اين محلول را سپس به 100 تا 1000 ميلي ليتر از هر يک از موارد ذيل اضافه کنيد :
دکستروز 5% (يا محلول سالين ايزوتونيک يا دکستروز 5% در محلول سالين ايزوتونيک چنانچه بيمار محدوديت دريافت سديم نداشته باشد).
ـ ويال ساده 500 ميلي گرمي
جهت تزريق داخل وريدي يا داخل عضلاني ، محلول را با افزودن حداکثر 4 ميلي ليتر آب مقطر باکتري استاتيک تزريقي يا کلريد سديم باکتري استاتيک تزريقي بصورت آسپتيک به محتويات يک ويال آماده کنيد جهت انفوزيون داخل وريدي ، ابتدا محلول را با افزودن حداکثر 2 ميلي ليتر آب مقطر باکتري استاتيک به ويال آماده کنيد . اين محلول را ممکن است سپس به 500 تا 1000 ميلي ليتر از هر يک از موارد ذيل اضافه کنيد : دکستروز 5% (يا محلول سالين ايزوتونيک با دکستروز 5% در محلول سالين ايزوتونيک چنانچه بيمار محدوديت دريافت سديم نداشته باشد).
دستور العمل استفاده از Act-O-Vial ™ ويال دو قسمتي
وریدی تجویز شود. هنگاميکه طبق دستورالعمل ساخته می شود ، PH محلولها بين 7 تا 8 و تونوستيه آنها از قرار : 100 ميلي گرم Act-O-Vial برابر 36/0 اسمولار، 250 ميلي گرم Act-O-Vial ،500 ميلي گرم و 1000 ميلي گرم Act-O-Vial برابر 57/0 اسمولار می باشد (سالين ايزوتونيک = 28/0 اسمولار).
- اختلالات غدد درون ريز
نارسایی حاد آدرنوکورتيکال (داروي انتخابي هيدروکورتيزون يا کورتيزون مي باشد، ممکن است به مکملهاي مینراکولورتيکوئيدها نياز شود به ويژه زمانيکه از آنالوگهاي صناعي استفاده مي شود).
پيش از اعمال جراحي و در مواقع تروماها يا بيماريهاي شديد در بيماراني با نارسایی شناخته شده آدرنال و يا هنگامي که ذخيره آدرنوکورتيکال مورد ترديد است . شوک مقاوم به درمانهاي متداول در صورتي که نارسایی آدرنوکورتيکال وجود داشته يا حداقل مورد شک باشد .
هايپرپلازي مادر زادي آدرنال
تيروئيديت غير حمايتي
هايپرکلسمي همراه با کنسر
2. اختلالات روماتیسمی
بعنوان درمان الحاقي جهت تجويز کوتاه مدت (براي مصون داشتن بيمار در طي يک دوره حاد يا يک دوره وخيم تر شدن بيماري) در موارد ذيل:
استئوآرتيت پس از تروما
سينوويت يا استئوآرتريت
آرتريت روماتوئيد مشتمل بر آرتريت روماتوئيد جوانان (موارد انتخابي ممکن است نيازمند درمان نگهدارنده با دوز پائين باشند).
بورسيت حاد و تحت حاد
اپي کونديليت
تنوسينويت حاد غير اختصاصي
آرتريت حاد نقرسي
آرتريت پسورياتيک
اسپونديليت انکیلوزان
-
-
- بيماريهاي کلاژن
-
لوپوس اريتماتوز سيستميک
کارديت روماتيسمي حاد
درماتوميوزيت سيستميک (پلي ميوزيت)
-
-
- بيماريهاي پوستي
-
ارتيم مولتي فرم شديد (سندرم استيون ـ جانسون)
درماتيت اکسفولياتيو
درماتيت هر پتيفرم بولوس
درماتيت سبورئيک شديد
پسوريازيس شديد
مايکوزيس فونگوئيدس
- حالتهای آلرژيک
آسم برونشيال
درماتيت تماسي
درماتيت آتوپيک
بيماري سرم
رينيت آلرژيک پایدار يا فصلي
واکنش هاي افزايش حساسيت دارويي
واکنش هاي ترانسفوزيوني کهيري
ادم حلقي غير عفوني حاد (داروي انتخاب اول ، اپي نفرين مي باشد)
- بيماريهاي چشمي
هرپس زوستر افتالميکوس
ايريت ، ايريديوسيکليت
کوريورتينيت
يووئيت خلفي منتشر و کوروئيديت
نوريت اپتيک
افتالمي سمپاتيک
التهاب بخش قدامي چشم
کنژکتيويت آلرژيک
زخمهاي آلرژيک حاشيه قرنيه
کراتيت
7. بيماريهاي گوارش
براي دور نگهداشتن بيمار از يک دوره بحراني بيماري در :
کوليت اولسرو (درمان سيستميک)
انتريت موضعي (درمان سيستميک)
8. بيماريهاي تنفسي
سارکوئيدوز علامتی
بريليوزیس
سل ريوي منتشر يا برق آسا در صورتيکه همزمان با شيمي درماني ضد سلي مناسب به کار برده شود.
سندرم لوفلر که به وسيله ساير روشها درمان نشده باشد.
پنوموني آسپیراسيون
9. اختلالات خوني
آنمي هموليتيک اکتسابي (اتوايميون)
پورپوراي ترومبوسيتوپنيک ايديوپاتيک در بالغين (فقط داخل وريدي ، تجويز داخل عضلاني منع دارد)
اریتروسایتوپني (آنمي RBC)
آنمي هايپوپلاستيک (اريتروئيد) مادر زادي
ترومبوسيتوپني ثانويه در بالغين
10. بيماريهاي نئوپلاستيک
جهت تسکين در :
لوسمي و لنفوم در بالغين
لوسمي حاد کودکي
11. حالت هاي ادماتوز
جهت القاء ديورز يا بهبود پروتئينوري در سندرم نفروتيک ، بدون اورمي ، از نوع ايديوپاتيک يا نوع وابسته به لوپوس
12. موارد اورژانسی پزشکي
سولوکورتف پودر استريل جهت درمان موارد ذيل مورد مصرف دارد :
- شوک ثانويه به نارسایی آدرنوکورتيکال يا شوکي که به درمانهاي متداول پاسخ نمي دهد هنگاميکه نارسایی آدرنوکورتيکال ممکن است وجود داشته باشد
- اختلالات آلرژيک حاد (استاتوس آسماتيکوس ، واکنشهاي آنافيلاکتيک ،نیش حشرات و غيره) در اين مواقع پس از اپي نفرين استفاده شود.
13. متفرقه
مننژيت سلي همراه با بلوک ساب آراکنوئيد يا بلوک در شرف وقوع هنگاميکه همزمان با شيمي درماني ضد سلي مناسب استفاده شود.
تريشينوز با درگيري نورولوژيک يا ميوکاردي
دوز و طريقه تجويز
اين محصول را مي توان به طريق داخل وريدي و داخل عضلاني تزريق يا داخل وريدي انفوزيون نمود ، روش ارجح براش شروع مصرف اورژانسي تزريق داخل وريدي مي باشد. به دنبال دوره شروع مصرف اورژانسي مي بايستي به بکار بردن محصولات قابل تزريق طولاني تر يا يک محصول خوراکي توجه نمود.
درمان با تجويز سولوکورتف پودر استريل وريدي در طي زمان حدود 30 ثانيه (هيدروکورتيزون سوکسینات سديم معادل 100 ميلي گرم هيدروکورتيزون ) تا 10 دقيقه (500 ميلي گرم يا بيشتر) آغاز مي شود.
بطور کلي ، درمان با دوز بالاي کورتيکواستروئيد فقط مي بايست تا هنگاميکه وضعيت بيمار پايدار شود ادامه يابد که معمولا" بيش از 48 تا 72 ساعت نمي باشد.
اگر چه تاثيرات مضر مربوط به درمان کوتاه مدت با دوز بالای کورتیکوسترویدها نامتداول مي باشند اما ممکن است زخم معده ايجاد شود. ممکن است درمان پروفيلاکسي با آنتي اسيدلازم شود. زمانيکه لازم است درمان با هیدروکورتیزون با دوز بالا بيش از 48 تا 72 ساعت ادامه يابد ممکن است هايپرناترمي رخ دهد. تحت چنين شرايطي جايگزيني سولوکورتف پودر استريل با يک محصول کورتيکوئيد مانند آنهائيکه محتوي متيل پردنيزولون سوکسینات سديم مي باشند ممکن است مطلوب واقع شود و باعث شود که سديم احتباس يابد. دوز شروع سولوکورتف پودر استريل بسته به شدت وضعيت از 100 ميلي گرم تا 1000 ميلي گرم متغير مي باشد.
ممکن است اين دوز در فواصلي 2، 4 يا 6 ساعته بر حسب پاسخ بيمار و وضعيت باليني تکرار شود اگر چه دوز مي بايستي براي اطفال و کودکان کاهش يابد با اين وجود بيشتر از جانب شدت بیماری و پاسخ بيمار دوز کنترل مي شود تا به نسبت سن و وزن بدن و نمي بايستي کمتر از 25 ميلي گرم در روز و بيش از حداکثر 15mg/kg باشد.
بيماراني که بدنبال درمان با کورتيکواستروئيدها تحت استرسهاي شديد قرار ميگيرند مي بايستي با دقت از جهت نشانه ها و علايم نارسایی آدرنوکورتيکال تحت نظر قرار گيرند.
کورتيکوستروئيد درماني يک درمان الحاقي و نه جايگزين براي درمانهاي مرسوم و متداول است.
- نحوه مصرف سولو-کورتف چگونه است؟
آماده کردن محلولها
محصولات دارويي تزريقي مي بايستي به دقت از نظر وجود ذرات معلق در محلول و تغيير رنگ پیش از تجويز مشاهده و بررسي گردند.
ـ ويال ساده 100 ميلي گرمي
جهت تريق داخل وريدي يا داخل عضلاني ، محلول را با افزودن حداکثر 2 ميلي ليتر آب مقطر باکتري استاتيک تزريقي یا کلريد سديم باکتري استاتيک تزريقي بصورت آسپتيک به محتويات يک ويال آماده کنيد.
جهت انفوزيون داخل وريدي ، ابتدا محلول را با افزودن حداکثر 2 ميلي ليتر آب مقطر باکتري استاتيک به ويال آماده کنيد : اين محلول را سپس به 100 تا 1000 ميلي ليتر از هر يک از موارد ذيل اضافه کنيد :
دکستروز 5% (يا محلول سالين ايزوتونيک يا دکستروز 5% در محلول سالين ايزوتونيک چنانچه بيمار محدوديت دريافت سديم نداشته باشد).
ـ ويال ساده 500 ميلي گرمي
جهت تزريق داخل وريدي يا داخل عضلاني ، محلول را با افزودن حداکثر 4 ميلي ليتر آب مقطر باکتري استاتيک تزريقي يا کلريد سديم باکتري استاتيک تزريقي بصورت آسپتيک به محتويات يک ويال آماده کنيد جهت انفوزيون داخل وريدي ، ابتدا محلول را با افزودن حداکثر 2 ميلي ليتر آب مقطر باکتري استاتيک به ويال آماده کنيد . اين محلول را ممکن است سپس به 500 تا 1000 ميلي ليتر از هر يک از موارد ذيل اضافه کنيد : دکستروز 5% (يا محلول سالين ايزوتونيک با دکستروز 5% در محلول سالين ايزوتونيک چنانچه بيمار محدوديت دريافت سديم نداشته باشد).
دستور العمل استفاده از Act-O-Vial ™ ويال دو قسمتي
- فعال کننده پلاستيکي را فشار دهيد تا محلول رقيق کننده وارد قسمت تحتاني گردد.
- به آرامي محلول را تکان دهيد تا روي محلول اثر کند.
- پوشش پلاستیکي پوشاننده مرکز استاپر را برداريد.
- با يک ميکروب کش مناسب سراستاپر را استريل کنيد.
- سوزن را به نرمي در مرکز استاپر فرو کنيد تا جائيکه سر آن ديده شود . ويال را سروته کرده و محلول را به درون سرنگ بکشيد.
وریدی تجویز شود. هنگاميکه طبق دستورالعمل ساخته می شود ، PH محلولها بين 7 تا 8 و تونوستيه آنها از قرار : 100 ميلي گرم Act-O-Vial برابر 36/0 اسمولار، 250 ميلي گرم Act-O-Vial ،500 ميلي گرم و 1000 ميلي گرم Act-O-Vial برابر 57/0 اسمولار می باشد (سالين ايزوتونيک = 28/0 اسمولار).