لوتیئین و گزانتین رنگدانه ها ی گیاهی زرد رنگ هستند. مطالعات مختلف نشان داده اند لوتئین و گزانتین ممکن است در کاهش خطر ابتلا به کاتاراکت مؤثر باشند. لوتئین و گزانتین ارتباط تنگاتنگی با هم دارند. این دو ماده اغلب همراه با یکدیگر در سبزیجات و میوه جات یافت شده و بدن می تواند لوتئین را به گزانتین تبدیل کند. در حال حاضر مقدار مصرف روزانه ای این دو ماده مشخص نشده است ولی بهتر است روزانه کمی مصرف شوند زیرا بدن نمی تواند این دو ماده را بسازد. بهترین منبع تأمین این مواد، سبزیجات سبز و پربرگ بویژه اسفناج است. کلم و سبزیجات سبز رنگ نیز منابع خوبی هستند. لوتئین و گزانتین را می توان در سبزیجات و میوه جات زرد و نارنجی رنگ نظیر ذرت نیز یافت. سبزیجات پخته مقادیر بیشتری لوتئین دارند، زیرا پختن سبب شکسته شدن دیواره سلول ها و آزاد شدن لوتئین می شود. لوتئین یکی از ششصد کاروتنوئید طبیعی شناخته شده محسوب می شود. در سبزیجات با برگهای سبز مانند اسفناج و کلم یافت شده و به عنوان یک آنتی اکسیدان مطرح است . برای جذب نورآبی رنگ، توسط ارگانیسم های بدن مورد استفاده قرار می گیرد. لوتئین در گیاهان به صورت استر اسیدهای چرب با یک یا دو اسید چرب یافت می شود. لوتئین یک مولکول چربی دوست (لیپوفیل) بوده و به طور کلی در آب نامحلول می باشد. کاروتنوئیدهایی مانند لوتئین و زئگزانتین، مواد محلول در چربی محسوب می شوند و جهت جذب مناسب از لوله گوارشی نیاز به حضور مواد غذایی چرب است. در نتیجه میزان جذب کاروتنوئید در بدن، در صورت مصرف غذاهایی که دارای میزان کم چربی می باشند و یا در شرایط پزشکی خاص که منجر به کاهش در جذب چربیها می گردد، مانند کمبود آنزیم لوزالمعده، بیماری کرون، بیماری سلیاک، سیستیک فیبروزیس، عمل جراحی (برداشتن قسمتی از معده یا به طور کامل)، عملکرد مثانه و کبد دچار اختلال می گردد. میزان مورد نیاز بدن به لوتئین: تحقیقات انجام شده در این زمینه نشان می دهد که مصرف ??-? میلی گرم لوتئین از سبزیجات با برگ های سبز تیره و سایر منابع جهت ایجاد تأثیرات سودمند لوتئین در بدن مورد نیاز است. نقش لوتئین در سلامت: - سلامت چشم: لوتئین تأمین کننده مواد مغذی چشم می باشد. لوتئین از طریق کاهش خطر دژنراسیون ماکولائی موجب حفظ سلامت چشم ها می گردد. شواهد اپیدمیولوژیکی مبنی بر وجود ارتباط بین پایین بودن غلظت لوتئین و زئگزانتین از یک سو و خطر ایجاد و پیشرفت بیماری دژنراسیون ماکولائی وابسته به سن از سوی دیگر وجود دارد. AMD (دژنراسیون ماکولائی وابسته به سن) زمانی اتفاق می افتد که قسمت مرکزی شبکیه چشم که ماکولا نامیده می شود به مرور زمان دچار آسیب گردد. ماکولا ناحیه کوچکی از شبکیه می باشد که مسئوول دید مرکزی و دقت بینایی است. کاهش سلامت ماکولا می تواند منجر به ایجاد استرس اکسیداتیو در شبکیه گردد که در از دست دادن دید مرکزی تاثیر دارد. با توجه به آمار مرکز بین المللی تحقیقات بر بیماری های چشمی،AMD خشک، معمولترین و خفیف ترین نوع AMD است که در ?? تا ?? درصد موارد دیده می شود. این نوع به مرور زمان گسترش یافته و اغلب باعث از دست دادن خفیف دید چشم می گردد. یک عامل تشخیص دهنده کلیدی بیماری AMD، جمع شدن رسوباتی به رنگ زرد قهوه ای، گرد، کوچک و چرب در قسمت مرکزی چشم می باشد که drusen نامیده می شود. Drusen در بافت اپی تلیوم رنگدانه شبکیه (RPE) تجمع یافته و موجب تحلیل و از بین رفتن ماکولا می گردد. شدت کاهش دید و یا از دست دادن آن وابسته به محل و میزان تحلیل رفتگی (باریک شدن ماکولا) توسط drusen می باشد. نوع مرطوب AMD، حدود ?? الی ?? درصد کل موارد AMD را شامل می شود، در این نوع شانس از دست دادن دید به صورت حاد، بیشتر می باشد. این نوع AMD مسئوول ایجاد ?? درصد کاهش دید شدید در AMD است. نوع مرطوب AMD از طریق رشد رگهای خونی غیر طبیعی یا کروئیدال (CNV) در زیر قسمت مرکزی شبکیه ایجاد می شود. این رگهای غیر طبیعی باعث نفوذ پذیری مایع و خون در بافت و قسمت پشتی چشم شده و منجر به ایجاد بلیستر در شبکیه می گردد. این پیشرفت منجر به ایجاد زخم و آسیب به بافت چشم و از دست دادن دید مرکزی می گردد. نوع مرطوب AMD می تواند با سرعت منجر به آسیب ماکولا و همچنین باعث از دست دادن سریع دید مرکزی چشم گردد. لوتئین و ترکیبات وابسته به آن مانند زئگرانتین، به میزان زیادی در قسمت ماکولا چشم تجمع یافته اند و باعث ایجاد رنگ زرد شناخته شده ای که به رنگدانه ماکولا مشهور است می گردند. رنگدانه ماکولا، ماکولا را از آسیب اکسیداتیو نوری در نور آبی رنگ محافظت می کند. در میان ??? نوع کاروتنوئیدی که در طبیعت وجود دارند، تنها لوتئین و زیگزانتین به طور طبیعی در ماکولای چشم یافت می شود. این حقیقت به تنهایی، بیانگر آن است که لوتئین نقش حیاتی را در حفظ سلامت چشم ایفا می کند. آمار زیادی در دست است که تأثیر لوتئین را در کاهش خطر ایجاد AMD تأیید می نماید. نتایج تعدادی از تحقیقات به دست آمده نشانگر وجود ارتباط میان دریافت لوتئین، سطح سرمی، دانسیته رنگدانه ماکولا و خطر ایجاد AMD در انسان می باشد. نتیجه مطالعه ای که بر بالغین 20-11 ساله انجام پذیرفته، نشان می دهد که مصرف لوتئین و زئگزانتین می تواند در کاهش شیوع کاتاراکت یا آب مروارید چشم مؤثر باشد. لوتئین و زئگزانتین، تنها کاروتنوئیدهای موجود در لنزیا عدسی چشم می باشند. در یک بررسی مشابه، ارتباط بین دریافت کاروتنوئیدها (آلفاکاروتن، بتاکاروتن، لوتئین، لیکوپن، بتا کریپتو هگزانتین) و ویتامینA و ابتلا به کاتاراکت در 1242 انسان در سنین 10-25 سال که از سلامت کامل برخوردار بودند مورد بررسی قرار گرفت. محققان به این نتیجه رسیدند که افرادی که میزان بالاتری لوتئین و زئگزانتین مصرف کردند، حدود 11 درصد، کمتر از افرادی که به میزان کمتری لوتئین مصرف کرده اند، درمعرض خطر ابتلا به بیماری کاتاراکت قرار دارند. - سلامت پوست: پوست و چشم ها، تنها اعضایی از بدن به شمار می روند که در معرض مستقیم محیط خارجی می باشند. مطالعات نشان می دهند که مخلوطی از مواد غذایی که شامل لوتئین نیزمی باشد، دارای قابلیت ایجاد اثر آنتی اکسیدانی بر پوست بوده و از اثر تخریبی رادیکالهای آزاد ممانعت می نمایند. لوتئین آنتی اکسیدانی است که به نظر می رسد می تواند تأثیرات تخریبی و مضر رادیکالهای آزاد را در بسیاری از قسمتهای بدن کاهش دهد. رادیکالهای آزاد می توانند نقش مهمی را در تعداد زیادی از بیماریهای مزمن ایفا کنند. همچنین لوتئین، طول موجهای آبی رنگ و با انرژی بالا را در حدود 1 درصد از محدوده نور مرئی فیلتر می کند. 0 به طور کلی نور آبی رنگ چه در داخل منزل و چه از طریق نور خورشید، باعث تحریک ایجاد استرس اکسیداتیو و آسیب ممکن ناشی از رادیکالهای آزاد در ارگانهای بدن انسان مانند پوست و چشم که در معرض نور قرار دارند، می گردد. همانند چشم ها، لوتئینی که مورد مصرف قرار می گیرد، در پوست ذخیره می گردد. تحقیقات نشان می دهد که مصرف 12 میلی گرم لوتئین از طریق غذا یا مکملهای غذایی نقش مهمی را در حفظ و نگهداری پوست سالم ایفا می نماید. همچنین طی یک تحقیق بالینی اخیر نشان داده شده است که مصرف 11 میلی گرم لوتئین به صورت روزانه باعث افزایش آب رسانی به پوست، قابلیت ارتجاعی و افزایش چربی پوست می گردد. پوست وسیعترین اندام بدن انسان به شمار می رود. پوست و چشم ها، تنها اندامهایی از بدن می باشند که به طور مداوم در معرض عوامل محیطی قرار دارند.
روش مصرف:
روزانه 1 کپسول همراه با آب کافی